फक्त तुझ्याचसाठी.....

दिवसभर तुझ्या
आठवणी आजुबाजूला
घोंगावत राहतात
लचके तोडत राहतात..
रक्तबंबाळ
करतात मला....
मी पळत राहतो दूर,
तुझ्या आठवणींपासून..
दिवस कण्हत राहतो
संध्याकाळची वाट बघत..
जस जशी संध्याकाळ होऊ लागते
तशा जखमा वेदनारहीत होतात..
खात्री करून तुझ्या आठवणी
माझ आभाळ
सोडत सैलावतात. निघतात... परतीच्या वाटेने
.
.
थोडा मोकळा श्वास घेतो न घेतो तोच
तुझे भास समोर उभे ठाकतात..
बघता बघता सगळीकडे
भरून राहतात..
मग मी ओळखीच्या वाटा टाळत
अनभिद्न्य वाटेने
स्वत:ला वाचवत पळत राहतो..
.
थकतो.. दमतो..
ती वाट, तुझे भास
सरता सरत नाहीत..
शेवटी कोसळतो..
आणि मी माझा
देह सोडून जातो....
पण तरिही अतॄप्त असा...
घुसमट कायम..
.
मेलो तरी ’माझी रात्र’ मला खायला उठते
आणि तेव्हा
माझ्या रात्र रुपी पिंडाला
तुझी स्वप्ने येऊन शिवतात
.
आणि मी मुक्त होतो..