मैत्री असावी एक वेगळं आयुष्य घडवणारी,
मैत्रीच्या खुणा आठवणीत बांधणारी..
मनांच्या भिंतींना मैत्रीचे दार पाडून,
एक प्रेमळ मित्रासाठी आर्त हाक देणारी...
कधी शिकवण कधी आठवण,
तहानलेल्या चातकाला जशी पावसाची वणवण...
तरीही या जीवनात सुखाचा आसमंत फुलवणारी,
मैत्री असावी एक वेगळं आयुष्य घडवणारी.........
माझ्या या आयुष्यात तुझ्या मैत्रीचा सहारा,
मैत्रीच्या नात्याला तुझ्या आठवणींचा दुजोरा..
दुःखाच्या चिंब पावसात शोधतोय,
सुखाची उब देणारा तुझ्या मैत्रीचा निवारा...
पाणावलेल्या डोळ्यांनी आज पुन्हा त्याकडे बघतोय,
तुझ्या आठवणीचा एक रंग त्यात शोधतोय..
जीवनाच्या वळणांवर वेगळेचं रंग रंगवणारी....
मैत्री असावी एक वेगळं आयुष्य घडवणारी......

 

 

 

 

 

 

बरेच शब्द जोडले, लिहून पुन्हा खोडले
अर्थांचे किती वलय हवेमधे सोडले,
पण हळूवार मनासारखा हळूवार शब्द
सापडतच नाही मग लेखणीही स्तब्ध

अस कठीण आहे तिच्याबद्दल लिहीणं
फूलपंखी मनाला शब्दांमधे पाहाणं
दोन क्षणांसाठी मी तिच्या मनात राहतो
जरा डोळे मिटून काही सूचतं का पाहतो

तिचं एक जग आहे..आपल्यासाठी बनवलेलं
साध्या सरळ कल्पनेने फ़क्त तिने सजवलेलं

 

तिथे फ़क्त प्रेम आणि बंधांमधे जगणं
आपल्याआधी दूसरयांच्या भावनांना बघणं,
रांगोळ्यांच्या रेषांमधे तिथे हरवून जाणं
कल्पनेचं चित्रातून बहरून य्रेणं
कधीतरी सहजच खोडकर होणं
आणि क्षणामधे आपल्यातच हरवून जाणं

फूलांचे रंग आणि कितीतरी गंध
मनातल्या अंगणात हजारो छंद

गरजेला सहजच मदतीचा हात
भावनेच्या भरातही कणखर साथ

कुठलंही नात असं सांभाळून घेणं
शब्द जसा सूरांमधे मिसळून जाणं

तिच्यासवे चालताना पाऊल सहज टाकून द्यावं
आनंदाचे पसरून पंख विश्वासाने झोकून द्यावं

तिच्यासारखेच साधे शब्द साधाच त्यांचा अर्थ आहे
तिचा खरेपणा त्यांच्यात निरागसतेचा स्पर्श आहे

तिच्या मनातून निघताना एकच गोष्ट कळत नाही
तिच्यासारखं सुंदर मन सगळ्यांनाच का मिळत नाही

एखाद्या दिवशी जर तुला रडावसं वाटलं
तर मला हाक मार
मी वचन तर देत नाही की...
मी तुला हासवेन...
पण मी तुझ्यासंगे रडू तर शकतो...

एखाद्या दिवशी तुला कोणाचेच एकायचे नसेल
मला बोलव आणि...
मी वचन देतो की...
मी शांत राहीन...

पण एखाद्या दिवशी तु बोलवलेस
आणि काहीच ऊत्तर मिळाले नाही तर...
माझ्याकडे त्वरीत ये...
कदाचीत मलाच तुझी गरज असेल...

ह्या खास तिच्यासाठी.....

प्रेमात पडणं सोपं असतं
पण प्रेम निभवणं कठीण असतं

हातात हात घेऊन चालणं सोपं असतं
पण तोच हात आयुष्यभर हातात घेऊन
पाऊलवाट शोधणं कठीण असतं

कधी कधी एकमेकांत गुंतत जाणं सोपं असतं
पण ती गुंतवणुक आयुष्यभर जपणं कठीण असतं

माझा तुझ्यावर विश्वास आहे हे म्हणनं सोपं असतं
पण तोच विश्वास कायम ठेवुन वाटचाल करणं कठीण असतं

प्रेमात खुप वचनं आणि शपथा देणं सोपं असतं
पण ती वचनं आणि शपथा निभवुन नेणं मात्र कठीण असतं

प्रेमात खोटं बोलणं सोपं असतं
पण खरं बोलुन प्रेम टिकवणं मात्र नक्किच कठीण असतं

म्हणुन सांगतो प्रेमात पडणं
सोप नसतं, सोप नसतं, सोप नसतं ..!

जीवन कधी असं असतं कधी तसं असतं। 
कधी मनसोक्त हसायचं असतं
कधी एकदम शांत राहायचं असतं।
कधी कोणाला हात द्यायचा असतो
कधी अधिकार मिळवायचं असतं।
कधी अथक प्रयत्न करायचं असतं
म्हणून जसं आहे त्याच्याशी न्याय करायचं असतं
आणि समतोल व संयमित जगायचं असतं।
कधी मनसासून राहायचं असतं।
कधी खूप बोलायचं असतं
कधी कोणाला हात मागायचा असतो
कधी कर्तव्य निभवायचं असतं
कधी फक्त बसून गुरुमहाराजाचा जादू पाहायचं असतं।
जीन कधी असं असं कधी तसं असतं।
कारण जीवन जेव्हा असं असतं तेव्हा तसं नसतं
आणि जेव्हा तसं असतं तेव्हा असं नसतं।।

प्रेम म्हणजे ................



खरया प्रेमाची सुरूवातच तर नेमकी तेव्हां
होते जेव्हां दोघं खरया अर्थाने जवळ येतात- मनाने, शरिराने! कायमचे..!!

खरं प्रेम म्हणजे 
दोघांनी प्रत्येक परिस्थितीला धैर्याने तोंड देणे.

खरं प्रेम म्हणजे 
दोघांचा एकमेकांवर विश्वास असणे.

खरं प्रेम म्हणजे
दोघांची एकमेकांवर निष्ठा असणे.

खरं प्रेम म्हणजे 
दु:खात एकमेकांच्या सोबत असणे.

खरं प्रेम म्हणजे
सुखात एकमेकांना आनंद देणे.

खरं प्रेम म्हणजे 
तडजोड करण्याची तयारी असणं.

खरं प्रेम म्हणजे 
एकमेकांच्या गुणांना जपणे.

खरं प्रेम म्हणजे
दुखावलेली मने परत जोडणे.

खरं प्रेम म्हणजे
भांडण करुन परत जवळ येणे.

खरं प्रेम म्हणजे
एकही शब्द न उच्चारता भावना पोहोचणं.

खरं प्रेम म्हणजे 
डोळ्यात फक्त आनंदाश्रु असणं.

खरं प्रेम म्हणजे 
एकमेकानां सांभाळणे.

खरं प्रेम म्हणजे 
चुकत चुकत शहाणे होणे.

खरं प्रेम म्हणजे 
शेवटच्या श्वासापर्यंत सोबत असणे.

खरं प्रेम म्हणजे
प्रेमबरोबर प्रमाणिक असणे.

खरं प्रेम म्हणजे …
तू अणि मी, कायम जवळ असणे..!!