फक्त तुझ्याचसाठी …

माझा फोटो
Mumbai, Maharashtra, India
वेड मला लावुन तु शहाणी झालीस... प्रेम माझ्यावर करुन तु का दुसर्याची झालीस? नव्हतचं करायचे प्रेम शेवट पर्यतं तर का सुरुवात केलीस?

सोमवार, १६ मे, २०११

विसरेन विसरेन म्हणत तेच तेच क्षण आठवतात .....

विसरेन विसरेन म्हणत
तेच तेच क्षण आठवतात

का ती आठवते? अन मन होते उदास
नसण्याने तिच्या होतो वेडेपणाचा आभास
वेड्यात काढतात मित्र अन नाव मला ठेवतात
पण काय करू मी
विसरेन विसरेन म्हणत
तेच तेच क्षण आठवतात .................

का ती आठवते? अन हृदय हि कोमेजते
न दिसणाऱ्या तिची हृदयात छवी उमटते
अशा छवीला पाहून मरतो मी एकांतात
पण काय करू मी
विसरेन विसरेन म्हणत
तेच तेच क्षण आठवतात .................

का ती आठवते? अन हास्याची रांगोळी होते
रंगात आलेल्या मैफिलीला बेरांगाची साथ मिळते
कधी न पडलेली अभद्र स्वप्न हि आत्ताच दिसू लागतात
पण काय करू मी
विसरेन विसरेन म्हणत
तेच तेच क्षण आठवतात .................

का ती आठवते? अन होते निराशा
आठवणीत तिच्या फक्त अश्रुंचाच ओलावा
अश्रू हि सुकतात अन डोळे माझे थकतात
पण काय करू मी
विसरेन विसरेन म्हणत
तेच तेच क्षण आठवतात .................

विसरेन विसरेन म्हणत
तेच तेच क्षण आठवतात ................

आता खरच सवय झालीये.

"आता खरच सवय झालीये....!
एकट्यानेच चालायची,
आणि न सुटनारी कोडी स्वतःलाच घालायची.

सवय झालीये....
मनातल्या मनात रडायची,
आणि ठेच लागुन पडायची.

सवय झालीये....
आपल्या मानसापासून दूर जायची,
आणि डोळे भरून त्यांची वाट पहायची.

सवय झालीये....
जिंकत नसलो तरी हरायची,
आणि आयुष्य एक एक दिवसाने भरायची.

सवय झालीये....
स्वतःवरती रुसन्याची,
आणि नाव पुन्हा पुन्हा लिहून पूसन्याची.

सवय झालीये....
पोरक करणाऱ्या मायेची,
आणि उन्हात मला तडफडत सोडून जाणाऱ्या छायेची.

सवय झालीये....
त्याच त्याच शब्दाना फसन्याची,
आणि स्वतः स्वतःवर हसण्याची.

सवय झालीये....
जिवंतपनी मरायची,
आणि शेवट नसलेली सुरुवात करायची.

सवय झालीये....
स्वतःच्या अश्रुमधे सांडायची,
आणि तेच भिजलेले शब्द मांडायची.

आई शपथ,
आता खरच सवय झालीये...."