आता खरच सवय झालीये.

"आता खरच सवय झालीये....!
एकट्यानेच चालायची,
आणि न सुटनारी कोडी स्वतःलाच घालायची.

सवय झालीये....
मनातल्या मनात रडायची,
आणि ठेच लागुन पडायची.

सवय झालीये....
आपल्या मानसापासून दूर जायची,
आणि डोळे भरून त्यांची वाट पहायची.

सवय झालीये....
जिंकत नसलो तरी हरायची,
आणि आयुष्य एक एक दिवसाने भरायची.

सवय झालीये....
स्वतःवरती रुसन्याची,
आणि नाव पुन्हा पुन्हा लिहून पूसन्याची.

सवय झालीये....
पोरक करणाऱ्या मायेची,
आणि उन्हात मला तडफडत सोडून जाणाऱ्या छायेची.

सवय झालीये....
त्याच त्याच शब्दाना फसन्याची,
आणि स्वतः स्वतःवर हसण्याची.

सवय झालीये....
जिवंतपनी मरायची,
आणि शेवट नसलेली सुरुवात करायची.

सवय झालीये....
स्वतःच्या अश्रुमधे सांडायची,
आणि तेच भिजलेले शब्द मांडायची.

आई शपथ,
आता खरच सवय झालीये...."