रोज तू स्वप्नात येतेस...
म्हणतेस, मला चंद्र हवाय...
मी लगेच आणून देतो..
मग म्हणतेस मला चांदण्याही
हव्यात...
मी त्याही आणून देतो..
तेव्हा आभाळ मात्र
रिकाम्या नजरेने
माझ्याकडे रागाने बघत राहत..
मी लक्ष देत नाही...
....
.....
मग सकाळ होते..
स्वप्न संपलेल असत....
मी माझ्या
एकलेपणाशी
हातमिळवणी करतो..
..
पण..
दिवसभर
तेच आभाळ
माझ्या रितेपणावर
फ़िदीफ़िदी हसत राहत...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा