मी रात्री झोपण्यापूर्वी..
सर्व दारे, खिडक्या लाऊन घेतो..
पण एक छोटासा झरोका मात्र उघडा ठेवतो..
तुझ्या आठवणींना येण्यासाठी...
त्या येतातही, अन मनात साठून राहतातही
मनाच्या खोलीत ठेवलेल्या या सा-या,
तुझ्या आठवणी मी नेहमी तपासून पाहतो..
कारण त्यांनासुद्धा आहे,
अशीच वेळी अवेळी बाहेर पडायची सवय..
त्या व्यवस्थित हृदयामध्ये निजल्याची खातरजमा
केल्याशिवाय मी माझ्या खोलीच्या बाहेर पडत नाही..
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा