माझी न होता ती गेली...

माझ्या ह्रदयाची होती ती राणी,
जिला वाहिली मी प्रीत दिवाणी...

परिसापरी मज स्पर्शुनी गेली,
जीवनी मोगरा फ़ुलवूनी गेली...

ह्रदयाच्या तारा छेडूनी ती गेली,
प्रीतीचे गान गाऊनी ती गेली...

श्रावणसरी बरसूनी ती गेली,
चांदणराती उजळूनी ती गेली...

रंगात तिच्या रंगवूनी ती गेली,
आयुष्य माझे बदलूनी ती गेली...

मला एकट्याला सोडूनी ती गेली,
कळेना का माझी न होता ती गेली...

मनाला असे

मनाला असे दुःख होते तुझ्या जायचे
किती काय राहून गेले .. सांगायचे

जुन्या वेदना श्रांत होणार नाही अता
जखमेवरी फुंकरी कोण घालायचे ?

मौनात कैशी जपावीत अश्रुफूले
कसे चार चौघात ओठांत हासायचे ?

रात्रीतही चंद्र ताऱ्यात दिसतेस तू
पुन्हा वाटते, हे असे काय वाटायचे ?

स्मरणातुनी शक्य नाही भुलविणे तुला
तुझी आठवे घेउनी येथुनी जायचे

तुझी आठवण होताच मन माझे चिंब भिजते, 
तुझ्या प्रत्येक भेटीचे खरे कारण विचारते 

नेहमी बहाणे बनव्याचे मन माझे, तुला भेटायला 
पण आज तेच माझ्याकडे वैऱ्यासारखे पाहते 

आत्ता विचार करून काय फायदा 
तरी ते तुझ्या सालामातीची दुवा देवाकडे मागते 

जेथे असशील तेथे सुखात राहा कारण, 
तुझ्या मागे माझे वेडे मन पळते ...

तू आणि तुझी आठवण,

तू आणि तुझी आठवण ,
दोन्ही पण खुप वेगळे आहेत.

तू नाही पण तुझी आठवण ,
माझ्यासोबत प्रत्येक क्षणी असते.

माझ्या एकटेपणाला तू हवी असतेस,
पण तुझी आठवणच माझ्या सोबत असते.

काही वेळा तर तुझ्या सोबत खुप बोलावेसे वाटते,
पण माझ्या मनात दडलेला तुझा आवाज ऐकून मन हलके होते,

पुन्हा एकदा तुझ्यापेक्षा, तुझी आठवण माझी साथ देते.
आणि माझ्या एकटेपणाचा श्वास होते.

पण तुझ्या आठ्वानिसोबत नाही ग, 

तुझ्यासोबत मला जगायचं....

तू आणि तुझी आठवण खुप वेगले आहेत.

कुठला ही ऋतू
बदलून आला तरी.....

आकाश पाताळ
एक झाला तरी.....

स्वतः मरायचा
मोह झाला तरी .....

सारे विसरायचा ही
रोग झाला तरी .....

आणि.....
उभ्या आयुष्याचा
गजनी झाला तरी

मी विसरणार नाही
ती एक गोष्ट म्हणजे
.
.
तुझी आठवण.....!

आज तुझी आठवण येत आहे..

आहे मी जिथे उभा
हाथात होता हात तुझा..
आज त्या रस्त्यावर एकटा उभा आहे
आज तुझी आठवण येत आहे..

दाटून आलेले ढग तो रिमझिम पाउस
एका छत्रीत ते जवळीक साधण..
आज एका आडोश्याला मी उभा आहे..
आज तुझी आठवण येत आहे..

मधुर चांदण्याची ती रात्र
ऑफिस मधून घरी यायची घाई..
आज दाराचे कुलूप उघडायला घाबरत आहे..
आज तुझी आठवण येत आहे..

तुझ्या प्रेमाने सजलेले ते घर
प्रत्येक कोपर्यात तुझाच भास..
आज तुझ्या एका हाकेस आतुर झालो आहे..
आज तुझी आठवण येत आहे..

असह्य यातनाच ओझ दिलस
डोळ्यातील अश्रू हृदयातूनी वाहतात..
अखेरचा श्वास तुझ्या कुशीत सोडायचा आहे
आज तुझी आठवण येत आहे..


आयुष्य हे जगताना...
एकटे मला वाटत आहे..
साथ देणारी तू आज मैलो अंतरावर आहे..
आज तुझी आठवण येत आहे.....

जीवन मुक्तीच साकड देवाकडे घालतोय
हसत हसत मरण याव याची वाट बघतोय
जवळ तुझ्या आज मी येत आहे..
आज तुझी आठवण येत आहे..आठवण येत आहे...

काल बाबा आले होते...

काल बाबा आले होते, बोलले नाहीत जास्त

सांजभर उशाशी माझ्या, एकटे बसून होते शांत

काही झाल नाही तुला, बरा होशील एवढ्यात
सांगताना पाहण्याचा माझ्याकडे, धीर नव्हता डोळ्यात

कधी नव्हे ते तेव्हा, माझ्या केसांना कुरवाळत होते
माझ्या अगोदर नंबर लावलास म्हणत, स्वताहा वरच राग काढत होते

ग्लासात ज्यूस ओतताना, त्यांचा हात थरथरतांना मी पाहीला
आयुष्याचा पेला मात्र, त्यांच्या प्रेमाविना रिकामाच राहिला

किंचित कड़ा ओलावल्यावर, मग मीच प्रश्न केला
तुमच्यासाठी तुमचा मुलगा, शेवटी नालायकच हो राहिला

शरीराच्या आजाराच एवढ, काय बसलात घेउन
मनातली ओली जखम, सांगा कधी यायची भरून

दगडालाही पाझर फुटावा, तसे बाबा रड रड रडले
वाईट वाटते एवढेच तेव्हा, जगण्यात नव्हते काही उरले

खुप प्रेम केल बाबा तुमच्यावर, सांगायच मात्र राहील
वाटल कधी तरी समजेल तुम्हाला, पण आता सार काही संपल

एक इच्छा आहे मनात बाबा, शेवटचा हट्टच म्हणा कदाचित
खुप दमलोय हो आता, जरा झोपायचय तुमच्या कुशीत

 

माझ्या चार ओळी

तुझी आठवण आली तर मन रमत नाही,

फोटो असूनही मग तुला पाहिल्याशिवाय राहवत नाही....

खरचं नशीब लागत
कुणाच्या ह्रुदयात रहाण्यासाठी
आसवांनाही किमंत मोजावी
लागते वाहण्यासाठी

भरुन येतात डोळे
पण मी वाहु देत नाही
याचा अर्थ असा नाही
कि तुझी आठवण येत नाही


त्या वाटेवर चालतांना
आजही तु मला दिसते
तु जातेस का तीथे कधी
जेंव्हा माझी आठवण तुला होते


काही गोष्टींचा विसर
तुला नक्की पडला असेल
बघं हल्ली तुला
शांत झोप येत नसेल


सर्व काही समजुन
नसमजण्यासारखं करतेस
ओठांनी न बोलता
डोळ्यांनी वार करतेस


माझं प्रेम कधी
तुला कळनार नाही
पण विसर माझा कधी
तुला पडनार नाही 

आठवतय,

आठवतय, आपण दोखे एकत्र असताना,
आपण केलिली प्रेमाची साठवण...
तू आज माझ्या सोबत नसताना,
कशी काय येणार नाही त्या दिवसांची आठवण...

आठवतय, आपण दोखे गोड स्वप्न रंगवत असताना,
ठरवले होते प्रेमळ आयुष्याचे पुढचे क्षण...
तू आज माझ्या सोबत नसताना,
माझे आयुष्यच झाले आहे अता निर्जन...

आठवतय, मला जोराची भूक लागली असताना...
तू अगदी प्रेमाने भरवले होतेस मला जेवण...
तू आज माझ्या सोबत नसताना,
मी अता काहीही करत नाही कसले सेवन...

आठवतय, आपण दोखे खरेदी करत असताना,
आपले एकमेकांवर असलेले प्रेमच होते खरे धन...
तू आज माझ्या सोबत नसताना,
तुझ्याच नावाने साजरे करतो मी प्रत्येक सण...

आठवतय, मी माझ्या दुखात रडत असताना,
तू उघडलेस माझ्यासाथी आपल्या प्रेमाचे आलिंगन...
तू आज माझ्या सोबत नसताना,
सुखात सुद्धा मी करत आहे स्वतःशीच भांडण...

आठवतय, आपण कुठे ही भेटत असताना...
फ़क्त प्रेमाचच बोलायचो आपण काही पण...
तू आज माझ्या सोबत नसताना,
माझ ते बोलन संपल नाही आहे अजून पण...

आठवतय, आपले प्रेम कठिन परिस्थिति असताना,
दोखानी मिळून घेतले होते अमर प्रेमाचे प्रण...
तू आज माझ्या सोबत नसताना,
हताश होऊंन घेतले मी एका कोपरयाचे शरण...

आठवतय, आपण दोखे एकमेकाना भेटत असताना,
फ़क्त आपले प्रेम आणि दोखे आपण...
तू आज माझ्या सोबत नसताना,
शत्रु वाटतात मला अता प्रत्तेक जन...

आठवतय, आपण दोखे लांब एकमेकांपासून असताना...
जगन कठिन झाले होते हे प्रेमाचे जीवन..
तू आज माझ्या सोबत नसताना,
तुझी आठवणच झाले आहे माझे सहजीवन...