पण कोणी मित्त्रच जवळ नव्हता,
म्हणून मग विचार केला, आपण पड्लेलोच आहोत एकटे,
तर मग कशाला हवे आपल्यासोबत कोणी दुसरे,
दुपार पर्यंत राहिलो कसातरी,
थोड्यावेळासाठी वाटले,
आपली जवळची व्यक्तीच नाही आपल्यासोबत,
तर लांबचे मित्त्र काय येणार?
मनात आशा होत की तुझा फोन येईल, पण तो काही आलाच नाही,
शेवटी मग तुझ्या आठवणी घेऊन ५ वाजता पडलो घराच्या बाहेर,
जाऊन जाऊन जाणार तरी कुठे म्हणून मग तिथेच गेलो,
जिथे आपण दोघे नेहमी जायचो, त्याच garden मध्ये...
ज्या जागेवर आपण दोघे बसायचो तिथे मी काल एकटाच बसलेलो,
3 couples आले होते तिथे, त्यांना पाहून मला जरा वाईट वाटले,
कारण मी काल एकटाच होतो ना.....!
खूप आठवण येत होती काल तुझी,
त्यामुळे अश्रू काही थांबायला मागत नव्हते ...
तू अशी अचानक सोडून जाशील ह्या अमित ला असं कधी वाटलं नव्हत,
कदाचित माझीच काहीतरी चूक झाली असावी ह्या मागे असाच मला आजूनही वाटतय,
तू पुन्हा माझ्याचकडे येशील ह्याची खात्री आहे मला,
पण तो पर्यंत बोलना सोडून दिलंयस ह्याच थोड दुःख होतंय मला....
तुझी आठवण खूप सतावते आहे ग सोन्या,
please एखादा Call कर ना मला...
बोलतात ना १०० चांगल्या गोष्टीतून एखादी चुकीची गोष्ट केली की ती दिसून येत नाही,
तसाच आठवड्यातून एखादा call केलास तरी कुणाला काहीच कळणार नाही,
तुझ्यासाठी नाही तर ह्या अमित साठी तरी......Please........
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा