कळले ना काही कुणास तेव्हां

कळले ना काही कुणास तेव्हां
कुणी कुणाला घाव दिले
कळले ना काही दैवाला या
कुणी असे बद नाव दिले


भोळा भाबडा चेहरा होता
खंजीर लपवून उभा होता
कळले ना मजला रक्त सांडता
थेंबांचे त्या ही भाव केले


वेदना माझी अव्यक्त राहीली
शब्द त्यांना देऊ गेलो
घाव दिले त्यालाच का रे 
दुनियेने या पुन्हा वाव दिले


अलगद माझा जीव गेला
तुमचे काय गेले सांगा..
पुतळेही माझे जळून गेले
हसणा-यांचे मज गाव दिले