मी नाहीये, मी नसेन कदाचित,

मी नाहीये, मी नसेन कदाचित,
या जगात, अस्तित्वात..
माझा चेहरा आठवतही नसेल बहुदा,
माझी एखादीही गोष्ट,
नसेल तुझ्या स्मरणात...

तरीही ये तू चालत, मी मेल्यानंतर
एक अनामिक कबरीजवळ...
अनामिक यासाठी की तिथेही नसेल माझे नाव
असलीच तर असेल,
तुझ्या आठवणीवरची एखादी कविता

ती वाचून,
धुसरल्या जर काही पुसट भावना
अनवधानाने डोळ्यांच्या पापण्यांवर...
तर अश्रू न मानता,
जपून ठेव माझी आठवण म्हणून...

;;
;;

पण जर का पाणावले नाहीच डोळे तुझे
तर मात्र माझ्या कबरीची चिता करून टाक...