म्हणून मला थोडा वेळ एकटयाला जगू द्या !!

मी काही जगात पहिला नाही
ज्याच्या प्रियसीच लग्न झालाय
आता दु:ख करण्यात काय अर्थ
ती थोडीच परत येणार आहे
म्हणून मला थोडा वेळ एकटयाला जगू द्या !!

मी माझ्या मनाला समज घातली
पण, थोडा वेळ तर लागणारच
सार काही एका क्षणांत नाही संपत
या सारया लोकांना कोण सांगणार
म्हणून मला थोडा वेळ एकटयाला जगू द्या !!

मी जीवाच बर वाईट नाही करणार
मला पण भरपूर जगायचं
तिने मला प्रेमात नकार दिला म्हणून काय
मला अजून बरच काही बघायचं
म्हणून मला थोडा वेळ एकटयाला जगू द्या !!

मी कधी गप्प गप्प राहतो
याचा अर्थ मी तिचा विचार करतो असा
सारेच मला समजावण्याचा प्रयंत्न करतात
तुला हे वागण शोभत नाही असा म्हणतात
म्हणून मला थोडा वेळ एकटयाला जगू द्या !!

बाहेरच्या लोकांच एवढ मनावर घेत नव्हतो
पण, आता घरच्यानिहि सुरवात केली
काय झाल जरा सांगशील का आम्हला
का तिच्यासाठी तू हि अवस्था झाली
म्हणून मला थोडा वेळ एकटयाला जगू द्या !!

तिच्याएवढी ती सुंदर नसलीतरी 
कोणीतरी नक्कीच असेल माझासाठी 
अण, मी पण तिच्याच शोधात आहे
जिच्यासोबत देवाने बांधल्या सातजन्माच्या गाठी
(कारण आठव्या जन्मी फक्त ती हवी)

And that time no more compromise

म्हणून मला थोडा वेळ एकटयाला जगू द्या !!

कदाचित तुला माझी आठवण येईल

खिडकीत जेव्हा उभी तू असशील
ऐकू येईल पानांची सळसळ 
काही शब्द ओळखीचे वाटतील
दबक्या आवाजातले, अधीर मिलनाचे
बघ त्यांना ऐकताना, कदाचित तुला माझी आठवण येईल !

चहाचा कप ओठी तू लावताना
अचानक तुझ्या लक्षात येईल
अजूनही त्याच्या ओठांचे ठसे
कपावर उष्ण उसासे घेत आहेत
बघ त्यांना जाणवताना, कदाचित तुला माझी आठवण येईल !

मुसळधार पाऊस असतानाही
पानांवरचे ओघळते थेंब पाहून
त्याच्या निथळत्या केसांमधून 
भिजलेले ते क्षण, तुला स्मरतील
बघ त्यांना स्मरताना, कदाचित तुला माझी आठवण येईल !

रात्री गोड झोपेत असताना
हलकेच कुणी स्पर्शून जाईल 
पावलांना तुझ्या स्पर्श होता, 
तो असल्याचा भास होईल 
बघ तो भास होताच, कदाचित तुला माझी आठवण येईल !

"फुल होत ते माझ....

"फुल होत ते माझ....

प्रेमात पडल्याने हिरमुसलेल,
का एवढा जपतो त्याला म्हणून माझ्यावरतीच रुसलेल.

फुल होत ते माझ....

माझ्या मिठीत माझ्या वेदनाना बिलगून ओलचिम्ब भिजलेल,
मला उब देण्यासाठी मात्र स्वतः निखाऱ्यासारख जलुन विझलेल.

फुल होत ते माझ....

माझ्या शब्द भावनाना कविता समजुन भूललेल,
न कळत माझ आयुष्यच दळवलुन माझ्या ह्रुदयात फुललेल.

फुल होत ते माझ....

ढासललेल्या अमितला पुन्हा पुन्हा उभ करणार,
थरथरणाऱ्या त्या माझ्या हाताला अलगद घट्ट धरणार.

फुल होत ते माझ....

मला त्रास नको म्हणून पाकळीमधेच रडणार,
शेवटचा स्पर्श म्हणून दोन आसवाना खांद्यावर ठेवून मला कायमच सोडणार.

फुल होत ते माझ....

तिला न विचारताच कुणी तरी तोडलेल.
स्वप्न होत ते तीच माझ,

सवय करुन घे माझ्याशिवाय जगण्याची
काय माहीत उद्या जगात असेन नसेन

आता दिसतोय इथं तुझ्यासमोर
उद्या कदाचीत कुठल्याश्या ता-यात दिसेन

जाईन उडुन कापरासारखा कदाचीत
माझ्यापाठी अस्तित्वाची खुण न उरेल

नको शोधुस कस्तुरीमृगासारखं मला
शोधुन थकशील पण माझा ठाव न लागेल

त्या आठवांच्या ओल्या दवबिंदुंप्रमाणे
कदाचीत माझे अस्तित्व असेल.... क्षणभंगुर..........

कसे सरतील दिवस तुझे
कश्या सरतील राती....

बावरशील ना ग कदाचीत तु.......
जेंव्हा माझा हात नसेल तुझ्या हाती

पण तरीही

तुला फक्त माझ्यासाठीच जगायचयं
मला हरवणा-या त्या नियतीसोबत
तुला लढायचयं

हसायचयं अन जिंकायचयं...
मी असेनच पाहात तुला
कुठल्याश्या ता-यातुन
करीन तेंव्हाही इच्छा पुर्ण तुझी

त्या आभाळाच्या कोंदणीतुन निखळुन.....

आधार
अलगद का होईना
तुझा हात तू माझ्या हातात दिला होतास
काहि काळ का असो
माझ्या खान्द्याचा तू आधार घेतला होतास

तू माझी 
त्या दिवशी तु फक्त माझी
आणि माझी झाली होतीस
कमरेला माझ्या हात घालून
जेंव्हा तू घट्ट बिलगली होतिस

आपले
अजुन तरी काहीच नव्हते
तुझे माझे म्हणण्या जोगे
सर्व काही आपले होते
एकत्र प्रेम करण्या जोगे

तुझे नाव
आज ही माझी सकाळ
तुझे नाव घेऊन होते
आणि तुझ्याच स्वप्नां मध्दे
माझी सर्व रात्र जाते

प्रेमळ हाथ
डबडबलेल्या आसवानां बाहेर येण्या साठी
पापण्या मिटाव्या लागतात
ते अश्रु टीपण्या साठी
प्रेमळ हाथच असावे लागतात

लाट
सागरची प्रत्येक लाट
माझ्या ओळखिची होति
कारण ती त्याच्या येवढिच
माझीही होती

अलगद
अलगद धरलेला हात तू
अलगदच सोडला होतास
आणि स्वप्नात  बांधलेला संसार
तू अलगदच मोडला होतास

तारुण्य
गवतावरील दव-बिंदू
म्हणजे तुझे तारुण्य
तुझी मीठी म्हणजे
प्रेमाचे अरण्य

हृदय
तुझे नाव घ्यायला आता मला
माझया ह्रदयाला  विचारव लागतय
बघितलस माझ  हृदय ही आता
अगदी तुझया सारखच वागतय 

वळण
त्या वळणावर मी  तुला
पुन्हा वळून पाहिले
काय करू तुला पहिल्या शिवाय
नाही राहवले

पापनी
तुज्या  डोळ्याना पाहिल्यावर
मला शिंप्ल्यांची आठवण यायची
तुझी पापनीही तुझया डोळ्याना
अगदी मोत्यासारखी जपायची

मिठी
त्या दिवशी ची सर्वे कामे
मी  अलगद केली होती
जाताना मी  मात्र तुला
घट्ट मिठी मारली होती

चुक
तू जेव्हा चुक केलिस
मी  तुला माफ केल
मी  जेव्हा चुक केली
तू म्हणालिस पाप केल
- सागर 

अश्रुच्याच डोळ्यांत आले पाणी........

एकदा डोळ्यातल्या एका अश्रुने दुस-याला विचारले......

'ए आपण असे कसे रे
ना रंग, ना रूप,
नेहमीच चिडीचुप,
आनंद झाला तरी डोळ्यातुन बाहेर,
दु:खाच्या प्रसंगीही दुराव्याचा आहेर,
कोणीच कसे नाही थांबवत आपल्याला,
किनारा ही नाही साधा या पापण्याला............
दुस-यालाही मग जरा प्रश्न पडला,
खुप विचार करून तो बोलला,
रंग-रूप नसला तरी,
चिडीचुप असलो जरी,
आधार आपण भावनांचा,
आदर राखतो वचनांचा,
सान्त्वनांचे बोल आपण,
अंतरीही खोल आपण,
सुखात आपले येणे व्यक्तिपरत्वे,
दु:खाच्या प्रसंगी आपलेच महत्व,
आपल्याला नाही कोणी थांबवु शकत,
बंधनात नाही कोणी बंधवु शकत,
उद्रेक आपण मनातील वेदनांचा,
नाजुक धागा वचनातील बंधनांचा,
भावबंध ह्र्दयातील रुदनांचा,
स्वरबद्ध झंकार तनातील स्पन्दनांचा ,
म्हणुनच,
आपले बाहेर पड़णे भाग आहे,
आपल्यामुलेच आज हे जग आहे.
अशीच आपली कहाणी.........
ऐकून ही अश्रुची वाणी
अश्रुच्याच डोळ्यांत आले पाणी.......................

‎" मानलेल्याना नात्याला ही पळवाट नेहमीच असते...
त्यासाठीच ते पकडून ठेवायचे असते......
नात असण्यात आणि मानण्यात जमीन आसमानाचा फरक असतो....
असलेल नात जड़ झाल तरी माणूस झिडकारू शकत नाही नाकारू शकत नाही...... 

मनातून उतरलेल्या व्यक्तिशी कोणतही नात ठेऊ नका........
अस नात फक्त त्रास देत......
पण मनाने जोडलेल्या नात्याला कधीही अंतर देवू नका.........
कारण ते हृदयात बसलेले असते "

हसू तिचे सुखी मी
उदास ती बेचैन मी
दु:ख तिला यातना मला
ह्यालाच तुम्ही प्रेम बोला 

संग तिचा बेधुन्द मी
स्पर्श तिचा रोमांचीत मी
विरह तिचा मारतो मला
ह्यालाच तुम्ही प्रेम बोला

नजर तिची घायाळ मी
बोल तिचे प्रसन्न मी
अबोला तिचा छळतो मला
ह्यालाच तुम्ही प्रेम बोला

अश्रू तिचे कष्टी मी
राग तिचा अपराधी मी
मनातले तिच्या कळते मला
ह्यालाच तुम्ही प्रेम बोला…..

मी एकटाच बरा होतो 
तू अचानक आयुष्यात आलीस
काय घडत हे कळण्याआधीच
तू प्रेमाचा रंग भरून गेलीस

कोणातही न मिसळणारा मी
आता, तुझ्याशी तासनतास गप्पा मारतो
विषय काही नवा नसतो आपल्यात
पण, तुझ्याशी बोलायला वेळ कमी पडतो

छोटीशी गोष्ट अर्ध्यावर राहिलीतर
ती, मला उदयावर ढकलता येत नाही
तुझा फोन जर आला नाही तर
मला रात्रीला नीट झोप लागत नाही

भांडणही करून पाहिलं तुझ्याशी
पण, तुझ्याशिवाय मन करमत नाही
काय अवस्था असते त्या दिवशी माझी
ज्या दिवशी तू माझ्याशी बोलत नाही

मी माझ्यापेक्षाही जास्त तुझी काळजी करतो
तुझ्या चेहरयावर हसू पाहण्यासाठी धडपडतो
काय नशा तुझी प्रेमाची माझ्यावर
मी, आजही जीवापाड प्रेम तुझ्यावर करतो

दे वचन मला तू आज
गोड ओठांच्या चुंबनाची घेत साक्ष
कधी देणार नाही माझ्या प्रेमाला अंतर
आयुष्यभर फक्त माझीच राहशील तू निरंतर