आठवणीं

इथला प्रत्येकजण हा,
कोणासाठी तरी थांबत असतो!
येणारा मात्र नेहमी,
आठवणींसारखा लांबत असतो !

म्हणून आठवणींच्या विश्वात,
तिला न्यायला मी घाबरतो !
जाताना जरी असलो सोबत,
तरी यायला मात्र विसरतो !

आठवणींच्या त्या विश्वात,
फक्त आम्ही दोघेच असतो !
दोघांच्याच आठवणीत,
आम्ही आमच विश्व सामावतो ! 

आता मात्र आठवणींची,
मलाच भिती वाटते !
कारण आगीमध्ये मेण,
विरघळून जात असते !

तुझ्या वाटेवरचे डोळे,
आता काही केल्या हटत नाही !
रडून रडून थकले डोळे,
आता पाणीही काही आटत नाही!