होता एक वेडा मुलगा

होता एक वेडा मुलगा,
तिच्यावर खुप प्रेम करायंचा,
आठवण तिची आल्यावर,
कविता करत बसायचा . . . .

कधी तिच्या केसात गुंतायचा,
कधी तिच्या डोळ्यात बुडायचा,

कधी तिच्या ओठांवर अडकायचा,
तर कधी गालावरगोड हसु आणायचा....

नेहमी काहीना काही उपमा द्यायचा,
आज परी तर उद्या सरी . . . .
प्रेम फक्त तोच करतो असे काही वागायचा....

पेनाची शाई संपली तरी शब्द संपेना, 
त्याच्या कविता तिला हट्टाने दाखवायचा,

कवितेतील तीच तू अशी जाणीव मात्र द्यायचा....
कविता तिला आवडली की वही मागे चेहरा लपवून,
खुप गोड हसायची....

पण कविता तिला कधीच समजलीच नव्हती,
कारण प्रेम फक्त तोच करायचा....

आज नाही त्याच्या आयुष्यात ती,
तरी कविता करतोय....

एक आठवण म्हणुन,

एक समाधान म्हणुन,

होता एक वेडा मुलगा,
तिच्यावर खुप प्रेम करायंचा.