विरह तिचा

कसा सहन करू विरह तुझा 
येतेस तू पुन्हा माझिया मना 

नको आहे पुन्हा आठवण त्या क्षणाची 
मीठ चोळून जाते जी खपली निघालेल्या हर एक जखमेवरची 

सततचे मरण आता नको आहे 
दिलेला प्राण तुला 
पाण्यातून बाहेर काढलेल्या माश्यासारखा तडफडत आहे 

बस्स्स्सस्स्स्स झाले देवा आता 
कंटाळलो आहे आता ह्या जीवनाला 

फक्त एकदाच पाठव तिला 
पण फक्त ते तिला दिलेले प्राण पुन्हा माझ्यात सोडायला